Trotwaer. Jaargang 24

[p. 125]

Ingwer Esmarch / Klaas Bruinsma
By 't finster

Asto by 't finster sitst
en oan dyn bernsbern tinkst,
dy't omt hja net oars koenen,
al fan 't begjin dy beppe neamden -
de jeugd sjocht ommers wol wat is, mar net wat wie -
wat tinksto dan fan dizze tiid?

Asto by 't finster sitst
en sjochst de wei, de beammen, lannen oer,
sjochst dan hoe'n soad feroar' is yn 'e tiid,
dy't ek dy net foarbygien is,
wat tinksto dan fan dy tiid?

Asto by 't finster sitst
en tinkst oan ferfleine dagen,
de tiid datst jong jit wiest,
in bern mei in blier fleurich hert,
in famke mei krollen yn 't hier,
hasto dan langst nei dy tiid?

Asto by 't finster sitst
en oan de moanne tinkst,
doe't dyn earste bern berne waard

[p. 126]

 

et bål luupe, lååke, schraie köö,

 

än dü önj't hüs fool schüsel häist.

 

Långst dü dan eefter jüdeer tid?

 

 

 

Wan dü bait waning satst

 

än schuchst hü långs e hamel wulkene tiie,

 

sü as önj't laawen uk

 

jam schafte fröide, truur än luk,

 

wat följk dan oofting schaksool nåmt.

 

Wat tånkst dü dan am jüdeer tid?

 

 

 

Wan dü bait waning satst...

[p. 127]

 

en gau al laitsje, gûle, rinne koe,

 

doest yn 'e hûs gâns te beskreppen hiest,

 

hasto dan langst nei dy tiid?

 

 

 

Asto by 't finster sitst

 

en sjochst hoe't yn 'e loft wolkens elkoar ferjeie,

 

lykas yn 't libben ek

 

wille, fertriet en lok elkoar ôfwikselje,

 

- troch minsken faak it lot neamd -

 

wat tinksto dan fan dy tiid,

 

 

 

Asto by 't finster sitst?