Trotwaer. Jaargang 24

[p. 46]

[Nummer 2]

Jan Dotinga
Iepen winter

In minske bliuwt deselde ûnder sokke loften
Wolken jeie en gjin gegrút fan inglekloften
Gjin snie ferjout gjin froast feroaret 't sicht
In minske bliuwt deselde ûnder sokke loften
Jou him Hear wat kjeld mei 't wêze kleare loften
Dat er syn sûnden sjocht mar meitsje 't licht
In minske bliuwt deselde ûnder sokke loften
Wolken jeie en gjin gegrút fan inglekloften

De guozzen reppe en roppe twivels oer de lannen
Wa wit heil en wa wiist duorsume ferbannen
Om noard is 't waarm en 't suden beart fan kjeld
De guozzen reppe en roppe twivels oer de lannen
Wissichheid is op 'e kimen net foar hannen
En dat is wat yn alle libben telt
De guozzen reppe en roppe twivels oer de lannen
Wa wit heil en wa wiist duorsume ferbannen

[p. 47]

 

It ljocht is sûnder sizzen yn de dutsen dagen

 

Leit benearing oer wat is yn tichte lagen

 

Der is gjin útsjoch foar wa't weikrûpt is

 

It ljocht is sûnder sizzen yn de dutsen dagen

 

Wierheid is hast neat mear fan: In iere sage

 

En dy't it ljocht beneame hawwe it mis

 

It ljocht is sûnder sizzen yn de dutsen dagen

 

Leit benearing oer wat is yn tichte lagen

 

 

 

Do hast fan ljocht ferlet om wat net is te skôgjen

 

Eat moat hinne wize om lêsten licht te tôgjen

 

Kristal is skyn en prisma hat it net

 

Do hast fan ljocht ferlet om wat net is te skôgjen

 

Lyts begryp en altemets in skyn fan lôgjen

 

In wei yn teistering fan lot en wet

 

Do hast fan ljocht ferlet om wat net is te skôgjen

 

Eat moat hinne wize om lêsten licht te tôgjen.