Trotwaer. Jaargang 23

[p. 172]

Frans Holwerda
Dream

As de jûn fallen is,
de wyn belune,
ast krekt sliepst,
keart de hân dy't har taduts him om en
fljocht der tearens út de hânpalm op.

Dy tearens fljocht oer de stêd,
oer de tsjustere bosken,
oer de bergen,
oer de streamen,
oer de wegen,
oer de doarpen.
Dû dreamst,
datst op reis bist nei eat dat
hiel fier fuort is.

En du komst oan by de greiden en geasten,
mar dêr is al de earste dage fan de moarn
en dû witst dat it gau ljocht wurde sil,
dat de tearens werom moat nei de hân,
dy't streakje sil,
dy't drage moat en bouwe.

[p. 173]

 

Yn de iere moarn sjochst dy hân,

 

de keamer is ljocht,

 

de wyn stekt op

 

en sy freget ast fan har hâldst...

neffens Rogi Wieg