Trotwaer. Jaargang 20

[p. 272]

Baukje Wytsma

‘Wat is in minske allinnich’

(Preker 4:7-12)

Safolle stappen foar my út, tichterby him,
in frou. Syn frou. By 't wekker wurden
en yn hânberik heint sy syn lûd
en wit syn waarmte.
Set ik it mes net djip genôch yn d' eigen siel?

Nachts foar it sliepen:
sy njonken him yn hânberik. En ik?

[p. 273]

‘...en in tiid fan frede’

(Preker 3:8)

Doe't ik de frede socht
fûn ik de frede net,
noch de berêsting,
noch de rêst.
It libben bûnze troch
de strjitten, sûge en skokte
as yn bertefleagen
ûnderweis nei de ferlossing.
Omkeard waard ik berne,
doe't ik neat mear socht,
wie dêr by fleagen
frede.