Trotwaer. Jaargang 20

[p. 250]

Piter Yedema
Tiva rondielen

Dit libben, dit eilan, skimeromspûn
Sa libje dus minsken, wist ik it altyd?
Jûn seach ik hoe't Venus yn see ferdwûn
Brocht hjoed dan it libben wat leafde hyt?
Dit libben, dit eilân, skimeromspûn.

Jûn seach ik hoe't Venus yn see ferdwûn
Earst struide de sinne har paad sulverwyt
Seegolven rekken har oanreitsjen kwyt
Dit libben, dit eilân, skimeromspûn
Jûn seach ik hoe't Venus yn see ferdwûn.

[p. 251]

 

Op healwei fan ús libbenspaad oankommen

 

Jim leauwen, jim moraal foar my gjin hâld

 

Om't jimmer yn my tsjust're langstmen slommen,

 

 

 

Fûn ik my wer, 't wie yn in donker wâld.

 

Sirenesang en lietmotyf ferstommen

 

My skym'ren bylden fan in ûnderwrâld,

 

 

 

Want, wier, de rjochte wei wie my ûntkommen.

 

Nij libben wrotte fûl en út myn strôt

 

Is doe in paradyslik lûd fernommen:

 

 

 

Op healwei fan ús libbenspaad oankommen

 

Fûn ik my wer, 't wie yn in donker wâld

 

Want, wier, de rjochte wei wie my ûntkommen.

Nei Dante, Inferno, Canto I, 1-3