Trotwaer. Jaargang 20

[p. 52]

Harmen Wind

Lascaux I

Lân fan 'e blinen. Dit reliëf
seit wurge skreppers op 'e jacht
yn in tableau vivant de wacht
oan. Keunst begjint by it besef
dat wat ferweecht ferdwine sil.

It gidsfamke hat har ûntwyk
noch krige út it deaderyk.
Se stiet dernjonken, smel en stil
mei om har lytse wite tosken
it glimke fan in libben lyk,
as kaam se, opmakke en wosken
ta eare fan it heech publyk
yn har fersliten spikerjaske
sels ek yn braille op 'e kyk.

[p. 53]

Lascaux II

De frou mei it ferline. Hoeden
meie wy tsjûge wêze fan
dizze ferbylding, neffens plan
bewarre wyld, djip wei, as koe de
skoat fan 'e ierde takomst ha.
It ivich libben dat hjir bart
leit stil yn bizon, hynder, hart.
Dit is har lichem. Eagen ta.

Oant in rodzige efterhân
skoddet ûnder har stêflantearne
en bûten, wêr't wy wer fergeane,
komt der in nij bestean ta stân:
ik sjoch har as in ingel fleanen,
de sinne set har hier yn brân.