Trotwaer. Jaargang 18

[p. 280]

Eppie Dam
Septimber

It ljocht stiicht út 'e dauwe wei
as seach it hjoed foar 't earst, harsels
befrijend út 'e dampen fan har berte,
it smetteleaze foarlân fan 'e dei.

De popelieren pleaget noch gjin spoar
fan ôfbrek en ferfal. De iere sinne
boartet mei har sulvren biddeltsjes:
in núnderjende wetterfal fan fierren.

As hied er jierrren krigen ta behâld
en woeks er ûngemurken it seizoen foarby,
sa tilt de eker op fan kleare griente:
in wâld fan wytlof, boerekoal en prei.

Der is gjin brún te keap. De blommetún
is read en giel te heap rûn yn ferwin:
daaljes en chrysanten steane op har kleuren,
har op 'e hjerst ferheffend as in nij begjin.

Hjir stean ik yn myn himd foar 't rút,
in bytsje fan 'e regel omt in âlde flam
dy 't komme soe, net komt. Ik draai my om
en kom har hommels yn 'e spegel tsjin,

de grize hierren om 'e sliepen hinne
as in slomjend reach, sa foar 't each
ûnskuldich, mar ûndertusken, mei in geduld
dat like tin is as waarnimber: Septimber.