Trotwaer. Jaargang 17

[p. 252]

Margryt Poortstra

Blau-blau

alle dagen
tusken njoggen en tsien
giet se har grimmitige gong
in bittere boadskipwein
dindert op 'e hakken
fan har mannetrêd

har eagen
stjoere boartsjende bern
rimpen fansiden

fiif meter letter
widzet de soan wyld
yn har spoar
simmer en winter
blau t-shirt, bleate earmen
ûnrêstich yn it lange liif
in hûn dy't hingjen bliuwt
oan syn baas

[p. 253]

Alde leafde

dy soe ik noch ien kear
moetsje wolle
feilich troud en troch de wike

ik sykje yn myn dreamen
noch om dy
en as ik fyn wiesto it net

ferlet fan nije leafde
soe ik net hawwe moatte
mar dy
dy krij ik net teplak