Trotwaer. Jaargang 14

[p. 353]

Eppie Dam

Hoe fier ek hinne

Hoe fier ek hinne, noch hieltyd sykje wy
de waarmte en it beskûl fan wurden
as: mûle, hân, holte, nacht, dúnplak -
fjouwerbaans is hiel wat wurdich, mannen,
wy reizgje dat it sta sij, mar wat lûkt
dat binne de bosken links en rjochts
it wetter, wês no mar earlik, dêr
wolle wy op oan, oars gjin gedachten
as in baai yn 'e beweging, in boatsje
dat stilleit, it glimkjen fan in frommes,
it blêd dat falt, en dan: dy iene reid-
plom, leave leave, wat in see fan hier.

[p. 354]

Twa mei stjoerman

Se sieten sa yslik paradyslik foar dy
oer, as hiesto harbeiden foar altyd
mei it preamke ta de tiid útfearn:
ta de teannen út de sinne stil mei har
gewurde littend, de sigentsjes krekt-
en-allyk ûnder har heimige rokken,
sa sittend mei de neakene skonken
justjes útinoar, seagen se dy lykwols
iiskâld oer 't skouder hinne oan -
it gleone ljocht troch tinne teisters
heinend, kipest' nei it djoeien
fan einen achter har rêch
en ûngemurken sochten dyn eagen
om in gloppe yn 'e reiden, gaadlik
genôch foar in dryste, griene rite
mei twa linnenswite simmerbreiden -
dimmen roeikjend, polsken de riemmen
it wetter: nei elke slach tebek
wie it krekt even letter
en by einsluten better fan net.

[p. 355]

Hoe't sy it die

Se kaam net op bêd, se dûkte
deryn, de sliep omearmkjend
as in stille minner - it kjessen
helle har oan en sêft foel de nacht
as in dream om har hinne.

Se gyng der net ôf, se sprong
derút, in gat yn 'e dei - it ljocht
fear op har ta yn sulveren skippen,
se kjimme it hier nei de wyn
en ferve in laits om har lippen.

[p. 356]

Sasto dêr leiste

De azem as in stiennen pylder yn 'e hals,
stean ik nêst it bêd nei dy te sjen: sasto
dêr leiste op 'e rêch, ynwyt, in prûzich
strutsen nachthimd oan en it fel oer
de eagen, like fierhinne as in deade

dêr't ik bystean, slute har de planken
fan it ledikant, koel en kantich
as de skotten fan in kiste, om dy hinne -
ik meitsje der in deksel mei in finster by
en, finzen yn dy fotolist, dêr leiste

yn 'e frede, wêrom doar ik dy net oan
te reitsjen en tútsje dy net wekker
út dreamen wei oan 'e oare kant
fan it wetter? Ik wit net better as
ik wol yn 't foar myn triennen hurdzje.