Trotwaer. Jaargang 11

[p. 5]

Eppie Dam

Trotwaer

de stêd is fol flinters
op 'e doele rekke
fan twifel tusken eigen wjukken -
gjin spoar hwa wit hwerhinne

foar of achterút
de iene dei de oare yn
hwa seit ús hoe't wy rinne?

wy witte net hoe let it is
net ien bringt ús to binnen
hoe en hwat en hwat wy woenen

hertslach is in klok dy't jimmer rint
en hope hawwe dat hwat oangiet
ienkear noch opnij bigjint

wy binn' forgetten yn 'e strjitten
swalkers tusken juster en joun
forlern as kat en houn
doarmjend tusken twa seizoenen

[p. 6]

Trajekt

topografysk gjin fragen
it iene plak seit ús it oare
treinen reizgje de kaerten del
retour fan achteren nei foaren

mar dêr't wy hinne geane
en einlings en to'n lêsten
ienris en foargoed bidarje
woll' wy net bliuwe om to rêsten

azem bliuwt in minskelibben lang
yn en út op swolch en slom
en hwat wy hjir en dêr ek fine
wy komme op it spoar werom

[p. 7]

Roazekrâns

riuwe dagen oaninoar
mar in gebet sûnder ein
hwant hieltyd wer opnij bigjin
en freegje wie
en freegje is
en freegje soe
en altyd freegje hwat en hwannear

[p. 8]

Leauwe

hwat woenen wy noch mear
as inkeld in bigjin
en sljochtwei hjir en dêr
hwat azem krije

wie dit dan net genôch
en wit fan lok en lijen
wurd en werwurd ha
en lit de sinne syn birin?

hwat hope hâldt ús wekker
hwat mear as rust en rein -
as wy net better witte
rint alles op 'e ein

[p. 9]

Op stjerren nei

it himd dat sit ús al
as wie it om ús hinne getten -
dêr stiet in stoel dy't noflik sit
wy lizze kûlen yn in kjessen

perfekt falt ús it fel oer de eagen
it eachslid sa foar ús makke
om alles hwat forgetten wurde moat

lippen handigje moai byinoar
de mûle stiet ús al nei swijen
it iene ear op it oare birekkene

fingers gripe nei fingers
hannen garje in fûst fan gebet
sa dogge wy noch ien kear
in slach yn 'e romte

hwant ûndertusken -
wy hiene hjir gjin wrâld gjin poat
de holle stie ús hjir nei wenjen net

[p. 10]

Euthanasy

wekker wurde is in antwurd hawwe
mar sa hurd gjin fragen witte
wekker wurde is de dea foar eagen
mar net witte hoefolle dagen

hwat let ús leave en omearmkje
en forstringelje opnij de fuotten
en lit mar moai en sêft forstjerre
hwat ienkear dochs forlern is en forgetten