Trotwaer. Jaargang 9

[p. 110]

Eppie Dam

Wilsterflappe

it leger wie omreken drild
as wy ien foar ien de wilsters
mei it houten yngewant op harren
stielen poatsjes yn 'e ikker pripten

allinne 't ljipke op 'e weau
kleau algeduerich op har wjukken
oanhâldend hearrich oan it tou dat
effter skûle yn fortroude hannen wie

opa koe gjin frysk mar song
dochs altyd wer omheech de
fiere golle loften leech as hiele
kloften op it net deloploften

ien hael en it forhael wie út

njoggentich en njoggen wie de
greatste hys: eachrôljend bitellen
hja de priis foar even skoft en
kunde oan hwat kâlde soartgenoaten

my tinkt ik flean as hûndertste
noch hieltyd as in seare grap troch
eigen fersen hinne en ûntwyk de flap