Trotwaer. Jaargang 4

[p. 85]

Josse de Haan

Affisjes yn rest

In pearse chaos op'e floedline
achter de dúnen groeije wer
affisjes reproduksjes stimmen fan in inktfisk
museums fan tiid waer sâlt.

De paddestuollen omfiemje it konsert kresjendo
útlibbe fisken smite de angel út
in séfûgel sammelt de bêste boerewoarst
de bonkefiker set de tosken skerp.

Sâltfretten sandalen lizze yn kopulaesje
de kunst wurdt plestyfisearre mei âljend mos
spikers lûke krom en 't semint bigjint to praten
eksodus molekuul ta molekuul ta molekuul.

Glêzige ielsoarten forgreatsje it hûs fan waskmiddels
roeken frette godstsjinstige fornijsels
it wetter krûpt stom en dronken
by de skoarstien lâns omheech.

[p. 86]

Maria mei kers

Ik knoffele troch it kâldbisnijde lân
forlerne leafdes yn't húske oan'e muorre
datums fan bigjin en ein en snie der oer
elke dei in farske sigret in goeije died
yllúzjes lykas de baernende penis
foar't mariabyld yn 'e hoeke fan dy greide.

Ik haw in monumint fan hûndert hannen
boud ta eare fan't applaus
oanelkoar laske mei myn eigen sied
de iiskast winter wie myn neiste freon
mei myn sigret stek ik de brân yn d'âld beam
foar't monumint hwa wit bigjint se to libjen.

[p. 87]

Swiete raepkes

Ik lit myn wurden it wetter knieze
kâld as de jierlikse merke
dôf as de slachrein fan kranten.

De forensenfoarstêd ien hynstespul
elke hûskeamer in kloon op in leech perron
bikroand mei biferzen pretinsjes.

Myn letters ite swiete raepkes
kunstdong foar strjitte en trotwaer
sliepende stikjes fé mei knipperljochtsjes op'e boarsten.

[p. 88]

Myn fers is

myn fers is
in út har jas groeide
foarstêd
soms wiis doarp
fan de city tael
in iepenbier forfier
fan tekens
en symboalen
meastens
in forstoppe boel
autoklisjés en epigoanefytsen
antiremeedzje
sûnder paraplu
falt alles del
hjerstich klimaet
strjitten mei drek
fan sûkerbiten.