Trotwaer. Jaargang 3

[p. 10]

Bartle Laverman / Fersen

Koïtus

syn klean rûkten nei mos
hy sloech syn tûken
om har hinne
syn blêdden
knopen har klean los
de wyn waeide se fuort
wei smolt har
fleis yn de macht
fan syn woartels
hja huvere fan nocht
op har skedel
stie noch in laits
to lêzen

Frjemdling (1)

ûntflechte de stêd
it systeem
dêr't er in ûnbilangryk
part fan wie

de wei werom
woe er
folge rivieren
socht smelle paden
roun troch sânflakten
draefde troch bosken

[p. 11]

 

de nachten wiene lang

 

ûlen makken him kjel

 

waerd wekker

 

fan ûnbikende lûden

 

skimen miende er to sjen

 

en huvere

 

 

 

dan bidobbe er him

 

ûnder ôffallen blêdden

 

bisocht it libben om him hinne

 

to forjitten

 

 

 

bliid mei in nije dei

 

teach er hastich fierder

 

miste immen om mei

 

to praten

 

boeren út efterbleaune

 

doarpen

 

wiene him frjemd

 

griisde fan harren

 

wrede riten

 

 

 

kobolten

 

makke de bosk

 

stjûrde ynsekten

 

op syn paed

 

swijde as er gûlde

 

joech gjin antwurd op syn razen

 

 

 

der wie gjin wei werom

 

beam woartels

 

namen syn harsenfocht op

 

blommen bloeijden

 

fan syn fleis

Frjemdling (2)

allinne nachts
komt er yn it doarp
bisjocht in kat yn 'e finsterbank
heart it lette gicheljen
earne
efter in tomûk forljochte rút
hy kuijeret hwat
núnderet hwat foar him út
laket soms
in djip rocheljen

sykhellet djip en
priuwt in bytsje doarp

foar it skimerjen
giet er werom
oer kûlen springend
leechhingjende tûken
ûntwikend
fordwynt er tusken de stammen

prottelet in frou
op in kat