De ton vol vrolykheid
(1803)–Anoniem Ton vol vrolykheid, De–
Auteursrechtvrij
[pagina 31]
| |
Ach lacy ik ben alles kwyt
Die ik eerstmaal had uitverkooren,
Had verkooren tot myn Vrouw;
Zy beloofde myn haar trouw,
Maar nu laat zy my in rouw.
Ach als ik eens overpeins,
Haar schoonheid en haar zoet wezen,
Myn hertje word al seen ys,
Zy heft myn zoo dikmaal genezen,
En haar oogen als coraal:
Die lonkten myn zoo menigmaal,
En zy was een troost voor myn kwaal.
Is het om myn lekkerheid;
Of is 't om myn malligheden?
Of is 't om myn oneerbaarheid;
Die ik eerstmaal heb bedreeven;
Of is het om Waerelds goet,
Dat ik u alderliefste zoet,
En daarom u verlaten moet.
Het is met om myn oneerbaarheid,
En niet om myn lekkerheden,
Maar het is om myn ouders raad?
Die zyn daar niet mee te vreden,
O myn alderliefste zoet
Ik daarom u verlaten moet:
Dat kost my myn vleesch en bloet.
En als ik u derven moet,
Dan zal ik ook moeten vlugten,
Ach myn Alderliefste zoet,
Waar in schept gy dan genugten?
Het valt de Minnaar nimmer zoet,
Als hy mint om het waerelds goed,
Dan is 't al verlooren nioet.
En dat ik het u al te maal:
Eens te kennen moeste geven?
Enn dat ik met u persoon;
Moeste sterven ende leven,
| |
[pagina 32]
| |
En zy stond my niet te word;
En zy maakt met my accoord,
En daar op zo moest ik voort.
En als ik u derven moet,
Dan wens ik u de vreeden,
Ach myn alderliefste zoet:
'k Kan u niet tot liefde bewegen:
En dan wens ik u eene staat,
Vol deugde en bly gelaat,
Die het al te boven gaat.
Oorlof Jonkmans altemaal,
Wild did liedeken onthouwen:
Ik zeg het in 't generaal,
Wilt geen Dogters meer betrouwen,
Want zy zyn alzoo gezint,
Gelyk een ried staat in de wind,
Soo men nu aan myn bevind.
|
|