De ton vol vrolykheid



[pagina 19]
Een nieuw Lied, van een Ruyter en een aardig Meisje. Stem: Wy wenschen u geluk ô Vorst. Myn hert is voor altyd voorzied Aan een zo schoone Maagd, Die my beneemt myn vryigheid, Dear zy haar roem op draagt; Maar zy is ook met min doorwond, Om dat ik kus haar roodermond, Zomtyds, zomtyds, zomtyds. Myn lief die komt dikwils by my, Dan zyn wy met ons tweën, En zit wat aan myn groene zy, Krygt kusjes ongemeen, Maar haastig moet zy weer na huis, Dat is voor ons een droevig kruis. Zy gaat, zy gaat, zy gaat. Dan hebben wy wel braaf gekust, Maar dan moet zy weer heen, Onz' minnebrand blyft ongeblust, Wy moeten zyn te vreên, Tot dat nog eens aankomt die dag, Dat men elkander kussen mag, Myn lief, myn lief, myn lief. Die hoop die blyft myn altoos by Dat is eens triumpheer; Daar was geen blyder dag voor my Als ik kreeg myn begeer. Dan, 'k heb in 't wagten geen verdriet, Als my maar eeus myn wil geschied, Ik hoop, ik hoop, ik hoop. Laat ons dan wagten na die tyd Met een geduldig hart, Als wy eens door Gods goedigheid
[pagina 20]
Bevryd zyn van dien smert, Dan blyf ik by a voor altyd, Als ik met vreugd myn schaapjes weid In 't groen, in 't groen, in 't groen. Dan leeven wy in eer en deugd, Als twee getrouwde liên: Wy wenschen dat wy saam met vreugd Dat uur haast mogen zien; Dan leeven wy regt met elkaar Als een verliefd varëenigd Paar, In min, in min, in min.