dadelijk speel ik hem achterstevoren af
en met neventiteling zoals in China - hosanna, hosanna
De schepping als laatste, en wee de liefdeloze domoor
die daar de schoonheid niet van ziet.
Naar het idee terug, het allereerste. Eerst boom, dan vrucht, fijntjes vastgelegd voor het eeuwig lekkend geheugenvat. Opnieuw begonnen, van achteren af aan. Wat naast elkaar gezet vergaat.