Tirade. Jaargang 54 (nrs. 432-436)

[p. 121]

Peggy Verzett
Gedichten

groot is het huis
groot de tuin,
de zon die zijn aksen laat zakken
grote spankracht
dat de geur van het zoete zaagsel
de schoonheid van hars
barnsteen, gestolde hars
in allerlei okers
geel het materiële wit is
voor een schilder
komt voorbij de alles ontledende, versplinterende
grote houthakker uit eerlijk hout
blokgezicht, stronken benen botten
uit een stokoude beweging
blazen krakende salvo's en een snelle rivier

een grootse groene rok
komt voorbij
als een water van mars
razende dij
komt voorbij
en is goed gekozen
zoals ook de op- en neerwaartse
levens op het schilderij komen voorbij
in de ogen als ze gesloten zijn,
de grootse groene rok is
heel goed gekozen en nog steeds
aanwezig
blaast de oude man
met voortdurende tocht

[p. 122]

 

in het gezicht van de wind

 

tegen het bit van het jongste kegelkind

 

het volk heeft een gouden gloed, roze papier

 

en een snelle stijgende rivier

 

bij de groene rok dragen de sleutelborsten

[p. 123]

 

tussen hier en daar

 

ligt louter lucht en nog wat kalligrafie

 

 

 

hier en daar

 

laat iedere middag lopen

 

clubjes berkenbomen glijden de trein

 

 

 

carré's, bomen, leden van een vereniging

 

hier is inmens,

 

iemand inheems wil iemand

 

 

 

liefhebben als een mooie berkische vrouw

 

afscheid nemen heeft alle kommen opgeteld,

 

vrienden en nachten in volle nachten,

 

vlijen op een zuidas uit de wind

 

 

 

koude misschien helpen koude

 

hoe staan de schenkkrachten van de klerenbenen -

 

 

 

tussen hier en daar

 

bosjes, lever, struiken, heggenwanden

 

 

 

hollen horizonnen rennen zigzaglijnen,

 

graden van de aardmond recht de hemel in