Tirade. Jaargang 51 (nrs. 417-421)

[p. 19]

Eva Gerlach
Hoor

Alleen het denken houdt je oor in evenwicht zoveel
jaar verderop, zuiver spiralend en haaks
op het mijne, luister nu nevel,
heb je de ruimte wel gestofzuigd gisteren, heb je
melk voor de kleine sterren ingeschonken, gas-
wolken uit zwarte gaten gehesen, achter de maan
het vogeleiland weggewerkt, heb je de dino's
teruggeplaatst, inslagen opgeruimd, ondermaans elke
schietpartij gesust, kogels uit hoofden
teruggezogen in de mond, elke wond van
littekenweefsel voorzien, bloed en paniek gewist
en iedereen ook Sturmgeist89
gewekt en in vergetelheid gebaad
(‘... is het mijn plicht de zieken bij te staan en
niet ze te ontvluchten’), heb je de symmetrie
teruggebracht, de strengen om elkaar
laten draaien zoals altijd zo
dat alles komt waar het moet zijn, in Orde? Nu de
dag nog, rechtop in het maïsveld bij
schemer zie ik hoe het loof uit kuilen
opstaat nu je optrekt, doorgegeven
teken waarin kraaien zwermen en

aarde zon omhoogspuugt tussen bomen.