Tirade. Jaargang 47 (nrs. 398-401)

[p. 30]

Jan Baeke
Gedichten

Is het ook een hond
die zoveel op ons lijkt
en op de bank in slaap gesukkeld is?

Er staat in de voorschriften
hoe wij moeten liggen en slapen
hoe we een feestmaal moeten bereiden
en een huis schoonmaken
en ook staat er hoe we met honden
moeten doen en zij met ons.

Dat om ons heen anderen
het meubilair nog voor zonsopgang reinigen
met water en zeep de nacht verdrijven
zich voor ons opstellen en vragen
staan wij stil, zijn dit onze handen
hoe houden wij de honden
op afstand?

Wij snellen naar de boeken
om de juiste pagina's te vinden
De zon komt blaffend op.

[p. 31]

Iedereen is er

 

Geen geluid. Geen enkel geluid.

 

Er was iets in het mechaniek verschoven

 

waardoor de hond niet begon te blaffen.

 

 

 

Misschien waren er teveel in te korte tijd.

 

Het huis is altijd klein geweest.

 

 

 

Zo bij elkaar geschilderd

 

(één op een stoel, op een andere stoel

 

een ander, stuurs licht uit het plafond)

 

klimmen wilde gebaren tegen de muur omhoog.

 

 

 

Bloed valt bij het schudden.

 

Zie je wat er gebeurt? Dat doe je goed

 

zo op deze plaats te passen.

 

 

 

Waarheid, waar ik niet van uitga

 

dat je soms moet zwijgen om het onvoorziene

 

van de natuur te begrijpen.

 

 

 

Lijn zit er niet in

 

maar kijk om je heen. Iedereen is er.

 

Dat is wat we nu nodig hebben. Nu.

[p. 32]

Voltige

 

Het touw brak. De hemel verliet mij

 

en wierp zich - of was ik het? -

 

tussen de leeuwen en de duiven

 

die niet stopten

 

die doorgingen alles te verwoesten

 

zoals de trapezewerkers hun zachte vlees.

 

 

 

Boven alles uit

 

klonk de juiste muziek

 

Het is die muziek

 

zeggen de heiligen van de trapeze

 

die wij opvouwen en meenemen

 

tussen balen stro geklemd

 

en verdeeld over diverse wonden.

[p. 33]

Een zekere vooruitgang

 

Batman: ‘let's go!’
Robin: ‘watch out!’

 

Iemand die moet springen

 

gaat achter een man staan

 

die hem aan het zicht onttrekt.

 

 

 

Wij vinden het mooi

 

hoe de redding hier in beeld wordt gebracht

 

maar er is geen tijd om na te denken.

 

Het moet in één keer goed.

 

 

 

Als we niet opletten

 

veranderen de spelers van positie

 

wordt het te werkelijk

 

we knikken

 

weten dat

 

 

 

nog leger dan een leeg dak

 

is het dak

 

daarna.

 

 

 

Voor iemand dit van ons vraagt

 

moeten wij een man

 

van zijn vermomming ontdoen.

 

 

 

Ook dit te bedenken

 

helpt ons verder.