Tirade. Jaargang 34 (nrs. 326-331)

(1990)– [tijdschrift] Tirade– rechtenstatus



[pagina 59]
Jan Baeke Auto da fé De ober neemt het zout weg met een schone doek Zijn hart hangt op Het telefoongesprek komt in de soep terug, wat vaker op de avond Zoiets geeft de ober accent Met een doek die de schouder breekt tussen de tafels staan In de ruit zijn gezicht dichtgegooid en het houvast verloren Zij heeft haar lippen verhangen Zijn armen verlaten gemaakt Wat hard aankomt en vertrekt De jaren die hij achterlaat bij het ontbijt, de lunch, het avondmaal staat tussen alle klanten haar gestalte Nog steeds als alle tafels leeg en onverlicht weer zijn vergeten

[pagina 60]
Penelope (...and yes I said yes I will Yes.) Zo nu en dan passeert ze haar toekomstige verovering in al zijn vroegere gedaantes. Ze lost bij die gelegenheid haar onbehagen op in die betovering. Beduimeld ligt zij open in haar boeken, tussen helden van papier. Haar lading graast in vreemde hoeken. Nabijgelegen mannen doen hieraan geen goed. Zij spelen om haar tederheid terwijl zij haar instinkt van alle majesteit ontdoet. Op een spoor van duizend zinnen komt het zonlicht in haar bekken aan. Twee zeeën verderop ziet zij haar wedervaren staan onder een stortvloed van rivalen. Als ze hem weet aan te halen is zijn naam reeds lang vergeten. Dat een man als hij van deze aftocht niets wil weten is in geen enkel gezegde bewaard.