Tirade. Jaargang 30 (nrs. 301-307)(1986)– [tijdschrift] Tirade– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 413] [p. 413] René Stoute Vier notities De magere dichter A Zelf zei hij te schrijven: ‘gedichten als dunne kale bomen’ hij wierp de vraag: ‘Wie kan zo mager praten met de taal als ik’ en stelde daarop vast: ‘Om pijn te schrijven heb je weinig woorden nodig’ mager praten met de taal steeds meer wit en weggelaten platgebrand en uitgebeend - wie, wie in dat landschap kan daar blijven? Jaren na de dood van de magere dichter A ligt zijn nalatenschap bij mij op tafel: dunne bundels taal - taal?! Huiveringen trekken inwaarts bij een erfenis zo bar en tussen zijn regels zie ik een bijl schrikbarend binnen handbereik. [pagina 414] [p. 414] Het kappen van de kale bomen is een troosteloos bedrijf waarbij de vraag zichzelf werpt: kwam hij aan een afgrond waaraan witte dieren stonden zag hij vaag ook de gestalte van een man zittend aan een platte tafel, weerloos wachtend op een teken? mager weten ogen die zich legen aan een helderheid de alles verklarende duisternis van een taal niet langer bestaat de duisternis van geboorte & afbraak - Ik neem de bijl niet op ik weiger deze erfenis mijn tafel moet weer schoongemaakt taal is soms als bloed vergoten door een ander het is genoeg nu en te weinig: [pagina 415] [p. 415] Wie in dat landschap is gebleven heeft permanent zijn pijn geschreven maar niemand weet kon hij de bomen krakend horen in hun praten de val bij het einde van een dichter. Zo wrang de toon dit nutteloos leven de verrotte pijn van het zijn voor wie moet sterven als A. gruwelijke, magere dood. [pagina 416] [p. 416] Stationshal Arnhem Wegens 1 trein te vroeg een half uur gewacht & het leven bespied in de hal van station Arnhem waar aangetroffen: een kroketten-automatiek (tevens voor nassischijven en ballen gehakt) een lektuurkiosk een slipjesautomaat een bloemist een reisbureau een petit-restaurant een muur met leunende neger als onmiskenbare vertegenwoordiger van provinciaalse zelfkant waarbij te denken valt aan: drugs [pagina 417] [p. 417] & een wat oudere heer die zogenaamd geïnteresseerd een aanplakbiljet bestudeerde ongedurig vanuit ooghoek keek op jacht naar treinjongens zonder te beseffen dat op zijn rug, losgeschoten uit zijn boord, een van zijn bretellen kokette wipjes maakte. (kerstochtend 1985) [pagina 418] [p. 418] Subversie Neem eens de trein door je zenuwstelsel waag je een keer aan een herseninbraak veroorzaak een rel in het spitsuur van je gedachten waar alles geordend als een dolleman om chaos vraagt. Neem eens de tijd voor een kier op de waanzin vecht honden en spreeuwen in een te krappe gangkast ga mee door de stad met een optocht naar een plein zodat je eindigt in een vreselijk gedrang van varkens en je kijkt - daar liggen je ingewanden. Neem eens een hap uit een ruif vol watten draag hemden met grauwe boordjes vraag folders aan bij reisbureau's sluit je op in een vochtige kelder koudzweet in je nek zet vervolgens overal Biedermeierstoeltjes neer klim dan zelf tegen een hek dat moet schakel de stroom in en sidder [pagina 419] [p. 419] Negeer de Grote Parade neem een trein zonder dienstregeling dwars door je zenuwstelsel werp omver de bestaande orde als je het slim speelt hoeft geen mens het te merken. [pagina 420] [p. 420] Levenslied In het Rotterdamse havenkwartier staart een blinde zeeman op een viltje - oranje boombier - bon chanson accordions hij denkt zijn Ghana meisje In het zelfde café steekt een nozem (leren jack) twee muntjes in de juke-box vandaag op de kop af zoveel jaar de stervensdag van Elvis Presley - oranje boombier - Herinnering, vergetelheid bon chanson a little sad de zeeman hapt een bitterbal The King is dead, de juke-box stopt buiten barst een noodweer los de nozem trapt zijn brommer aan onder een druipend uithangbord - oranje boombier - Vorige Volgende