Tirade. Jaargang 24 (nrs. 252-261)

[p. 281]

Sipko Melissen
Zes gedichten

In deze tekening kom ik thuis
de weg leidt onvermijdelijk
naar de oneffenheid
op 't poldervlak
zomervolle bomen
houden nog verborgen

het dorp

waar ik in door wil dringen
om bij de kern te horen
in de kerk te zingen
wachten op een jongste dag
begraven naast de toren

[p. 282]

Schrift

 

Door de regels tintelt

 

de oudhollandse tegel

 

waarop wordt geschaatst

 

 

 

leegte van wit glazuur

 

 

 

jij in deze polder

 

op weg naar de sekonden

 

waarin je wordt afgerond

[p. 283]

Amstelveld

 

Wolken vloeien door het blauw

 

dat opnieuw gespannen wordt

 

jouw ogen waren zo doorzichtig

 

weer maart ik ging de stad in

 

een afspraak op het Amstelveld

 

huizen formeren hier carré

 

de hemel komt volmaakt terecht

 

binnen dat zesvlak kwam je dan

 

zaten we op één der banken

 

keken naar de eerste bladen

 

het hoekterras dat open was

 

bleef leeg geen hond over de brug

 

een zondagmiddag duurde dit

 

lijkt het even eeuwen terug

[p. 284]

Kawaguchiko

 

ik zit aan een meer in de zon

 

rookdunne bergen in tegenlicht

 

 

 

ik zou willen zijn wat ik zie

 

leeg als de lucht die ik adem

 

 

 

maar ik ben bezig

 

beelden te bedenken

 

 

 

voor het licht op het water:

 

scherven splinters gruis

[p. 285]

Stenen bas-relief: huishoudelijke en dramatische voorstellingen han-dynastie, 2de eeuw.

 

Bakken van het dagelijks brood

 

spelen en dansen er om heen

 

werd uitgespaard op deze steen

 

 

 

teken van leven over de dood

 

 

 

dat door de tijd terugsleet tot

 

hetzelfde stille oppervlak

 

waarin een hand begon te hakken

[p. 286]

Sneeuw valt op talloze bergen door Lan Ying, Ming dynastie.

 

Tussen stapelbergen

 

gaat in de diepte

 

met pelgrimshoed en stok

 

een oude man

 

over een bamboebrug

 

 

 

alle ruimte

 

te bedenken waarheen

 

hij gaat