Tirade. Jaargang 19 (nrs. 201-210)

[p. 404]

Jacques Hamelink
Nachtpoort

Zoveel kwam
op ons toe,
het lichtste,
het zwaarste
kwam ter sprake,

werd
ter tafel gebracht,
bijeengelezen, ponds-
pondsgewijs
verhaspeld, verkaveld;

zoveel citeerde
de grijze muren
waaruit de cijferreeksen
losbraken.

wij namen aan,
onder het mom,
machinaal,
namen
bij akklamatie
als menselijke mening
dat wij onherroepbaar
waren,

[p. 405]

 

namen de waanweg

 

voor waar aan.

 

 

 

en weggecijferd, bij brood

 

alleen.

 

 

 

vervallen verklaard

 

van het gastrecht,

 

onherroepbaar waren.

 

 

 

en geen beeld, uit brood,

 

daar ontstond

 

geen beeld uit,

 

 

 

geen rechtvaardiging

 

van het boekdeel

 

dat zijn vlam

 

op de wand wierp

 

in de sterrejaren,

 

schaduwjaren.

 

 

 

*

 

 

 

Spraken niet

 

van de taal,

 

waakten niet,

 

erkenden geen toekomst.

 

tastten blind

 

aan de taalpoort.

 

 

 

groot stond die,

 

open, boomachtig,

 

grazig stond die;

[p. 406]

 

bukkend, buigend,

 

op kniestompen,

 

gingen wij binnen,

 

 

 

traden toe

 

tot de woordschaduw,

 

 

 

gingen in,

 

gingen open.

 

 

 

nog konden wij

 

bloeien, nog

 

heette de zon

 

bolgewas, bladgroen

 

goed,

 

 

 

nog

 

waren wij

 

deeg, aangeblazen,

 

op de zesde dag.

 

 

 

nog wist

 

in dit land, dat

 

van de levenden,

 

de doofstomme:

 

 

 

wie van deze tronk

 

afbrokkelt

 

is de mond in stof

 

gemuilkorfd.

 

 

 

*

[p. 407]

 

Niemand, geredekavel,

 

slaap viel op ons.

 

 

 

wiens

 

drekgod kon,

 

ook maar één uur,

 

met ons waken?

 

 

 

wie, wiens,

 

niemand.

 

 

 

hadden immers,

 

geen tijd.

 

lagen immers,

 

verzegeld.

 

 

 

zo brak

 

de nacht aan.

 

 

 

*

 

 

 

Ekstasen,

 

ikonostasen, pneuma-

 

pneumatisch:

 

 

 

waarheid,

 

gestameld,

 

waarheid was,

 

 

 

ongegrond, on-

 

gegrondvest,

[p. 408]

 

was, eens,

 

was onder mensen,

 

gestikulerend,

 

was, kenbaar,

 

baardig,

 

 

 

was met ons,

 

waakte met ons, onooglijk,

 

krompratend,

 

wies wonden.

 

 

 

verleden jaar,

 

onder de roos,

 

onder de hemelroos;

 

in Hiroshima;

 

 

 

zegde ons

 

sterfelijk,

 

 

 

dekte ons toe

 

met adem.

 

 

 

*

 

 

 

Staan, dichtbij,

 

met een hand vol verte, aansprakelijk

 

staan in de wereld;

 

 

 

het dorre

 

massaland

 

karnend tot vruchtland.

 

 

 

luister -:

 

het zaad barst in de vulkaangrond, in

[p. 409]

 

de nog smeulende zwavel

 

van vroeger.

 

 

 

de brandgaten,

 

de kogelbanen,

 

eigen-

 

handig.

 

 

 

Ja, het lichtste,

 

het zwaarste,

 

 

 

ja, sterrejaren,

 

 

 

het doorboorde

 

met ons tafelend,

 

 

 

ge-

 

sterkt;

 

 

 

wij;

 

met male en staf,

 

op de stofweg,

 

 

 

met name, niet

 

bij brood alleen,

 

 

 

geloof-,

 

ongeloof

 

waardig.

 

 

 

*

 

Werp je steen,

 

vluchteling;

[p. 410]

 

werp hem verder,

 

oneindiger,

 

zeewaarts,

 

 

 

bij het ongeborgene.

 

 

 

je lippen,

 

leer ze, eer

 

de traan hard wordt,

 

 

 

leer, bij de bron, beneden,

 

je lippen

 

hiervan praten.