drukte haar nogmaals de hand, glimlachte geruststellend en noemde tegelijkertijd de societyprijs van £ 12.000.
Toen ze terug was van haar reis bleek ik sekretaris van de Dylan Thomas Society te zijn en R. penningmeester. Het briefpapier werd nog dezelfde week gedrukt. Eerst even die rijke Amerikaan opsnorren. Een ton betekent voor die lui helemaal niets. Je moet niet vergeten dat een dollar bijna vier gulden is. En wat is nu $ 25.000 voor een miljonair. Er verscheen in die tijd een bericht in de krant dat een de Bahama's vertoevende Amerikaanse multimiljonair een eiland had gekocht. Daar had je hem. Jij bent de sekretaris. Schrijf een brief waarin je alles uitlegt.
Nadat het antwoord van de heer Hayward uit Nassau wat al te lang op zich had laten wachten kreeg de heer B. Dylan een brief. U heeft nu wel de naam van Dylan Thomas genomen, maar doet u nu eens iets terug, nou ja, of zoiets, maak er zelf maar wat van. Een beetje beleefd toch maar, dat is beter.
Toen het antwoord van de heer B. Dylan uit New York wat lang op zich liet wachten kregen de volgende gegoede middenstanders een aanschrijving: D. Martin, R. Burton, F. Sinatra, S. Davis Jr., J. Stewart, G. Crant en nog een paar zo. R. Burton reageerde nog wel bij monde van zijn sekretaris, maar na een kortstondige korrespondentie was het resultaat nihil.
Een beetje stroef begin al met al, dat moest ze toegeven.
- Zie er van af. Ook van die opvoering want er moet geld bij.
- Ach jongetje, je moet een beetje lef hebben. Waarom denk je dat het huis daar al die tijd heeft staan rotten? Omdat ze allemaal zo denken als jij. Eerst maak ik het met dat huis in orde en dan krijgt Multatuli een standbeeld.
- Jij krijgt je trekken nog wel eens thuis jij, smakte Lou en verliet de kamer.
- Droldrie! riep Ponchinelli hem na.
Tegen de tijd dat de voorstelling van Under Milkwood ging plaatsvinden, in augustus 1969, had Lou van de opgekropte zenuwen zijn stem verloren. Er waren ongeveer 500 stencils naar zowat alle scholen in West-Nederland verzonden, hetgeen een totale kaartver-