Tirade. Jaargang 14 (nrs. 153-162)

[p. 300]

[Gedichten]

Scheiding

Voor Mr. H.R. Eyl

Wij gingen in vrede naar de advocaat
haast blij of we gingen aantekenen
hij legde ons uit over de grote leugen
het was nog waar ook als ik aan Judy dacht

Daarna spraken wij over oude herinneringen
over de kinderen op school en de dag van vandaag
het was de herinnering aan geluk die mij
haar deed kussen op de stoep van de raadsman

Daarna startten ons beider auto's. Dit was het einde
van iets dat zo vrolijk begonnen was, nu versleten
de weg naar een huwelijk met Judy lag open

Wie kon het helpen dat Hetty en ik zo moesten
wij zijn goede vrienden maar niet meer dan dat
zo is dus het einde van een goed huwelijk

C. Winkler

[p. 301]

Over liefde

Ze zeggen dat het je Moeder is
maar het is je zuster die je
het eerst wilt hebben;
bij gebrek daaraan wordt het
de dienstbode en als dat niet lukt
wordt het een nichtje, zo gaan we
stap voor stap naar de grote liefde toe:
eerst de meisjes op school maar dat
heeft nog niet veel te betekenen
dan de meisjes daarbuiten, dat heeft
meer om het lijf, je zit voor het eerst
een maandje in angst en vreze:
het zal je kind maar wezen

Dan komt plotseling de grote liefde
ze wil je natuurlijk niet hebben
je schrijft gedichten voor haar
maar niets helpt: dan neem je
genoegen met een iets kleinere passie,
je trouwt en je zit voor het leven
op rozen, zo dacht je, maar niks daarvan
we weken af van de geijkte paden
ik werd ziek, het werd ruzie tenslotte
en scheiding, ik kon overnieuw beginnen
en koos mij een vrouw uit het ziekenhuis
het was direct aan, wat wil je, een dokter
maar daarom deed ze het niet, zij was
nooit echt verliefd geweest, zo werd ik
haar grote liefde

Ik schreef nog menig gedicht voor haar
ook al woonden we lang bij elkander
en maakte geen ruzie meer, ik besefte
dat ik iets kostbaars had ontvangen

[p. 302]

 

en langzamerhand werd het gewoonte

 

dat ze mij voedde, kleedde en toestopte

 

zo dicht leefden wij naast elkaar:

 

ik moet zeggen, met alle respect voor 't eerste

 

dat mijn tweede huwelijk gelukkiger is

 

en wat wil je anders, als je opnieuw

 

moet beginnen doe je alles veel beter

 

je bent evenwichtiger en toleranter

 

en, ik zei het al, je hebt

 

iets kostbaars ontvangen.

C. Winkler