De Tijdspiegel. Jaargang 72

[p. 82]

Als vreemden.
J. van Rossem.

Wij zullen zijn als vreemden, die niet weten

Elkanders leed en hunner harten brand,

Maar zagen toch - om nooit meer te vergeten -

De verre lichten van 't Beloofde Land. -

Een glimlach, die uit wanhoop werd geboren

Zal om mijn lippen als een pantser zijn,

Nu ik niet meer je held're lach zal hooren,

Noch met je mijm'ren in den schemerschijn.

Er zal in ons een wild verlangen stijgen

Wanneer de nacht komt met zijn droomenschat.

Dan voel ik zacht je tot mij overnijgen,

En weet, dat ik een waanbeeld houd omvat. -

Wij zullen zijn als vreemden, die niet weten

Elkanders leed en hunner harten brand,

Maar zagen toch - om nooit meer te vergeten! -

De verre lichten van 't Beloofde Land. -