De Tijdspiegel. Jaargang 71

[p. 360]

Oproep.
Balthazar Verhagen.

Hoor de wilde Noordervlagen
Door de donk're straten jagen,

Zie den dans der doode blâren

Om de trillende lantaren!

Zware winterwolken zwellen
Uit de branding en zij snellen

Over de verkleumde landen,

Waar de stille vuren branden.

Kom! Nu sluit ik de gordijnen:
Hier óók zal een lampje schijnen,

Blauwe en roode vlammen stoeien

In mijn haard - de kolen gloeien!

En de wijn zingt in de glazen:
Is 't niet schoon, als wijze dwazen

Aan Gods gave ons te verkwikken?

't And're mag de Tijd beschikken,

Die de buien wêer zal dringen
Naar de kille Noorderkringen,

't Warme suizelen zal brengen

En den luwen regen plengen,

Dat op weeke lente-weiden
Kruidengeur en dauw zich spreiden.

Manestralen zullen stroomen

Over nieuwe liefde-droomen,

Wen wij onder donk're linden,
Heimelijk, als jong-verblinden,

Zonder weemoed, zonder woorden

Schuilen in verscholen oorden....

[p. 361]

 

Maar nu is het koud daarbuiten:

 

'k Zal de stormen buiten sluiten,

 

Feestelijk mijn kamer cieren,

 

Kom, den winter door te vieren!

 

Want in 't haardvuur dansen vonken,

 

Roode wijn staat ingeschonken,

 

Kaarsjes droomen aan de wanden

 

En in hagelwitte manden

 

Geuren ooft en zoete spijzen.

 

'k Heb een vedel, die de wijzen

 

Onzer zomerschemeringen

 

Zachtkens aan uw oor zal zingen.

 

'k Zal u naar den leunstoel leiden,

 

Aan uw voeten nederglijden,

 

't Hoofd op uwe knieën leggen

 

En de zoete waarheid zeggen,

 

Dat de weelde van den zomer

 

Nòg in uw verliefden droomer

 

Warm blijft, nu de Noordervlagen

 

Door de donk're straten jagen!

 

Winterwolken mogen zwellen

 

Uit de branding, razend snellen

 

Over de verkleumde landen -

 

Liefdesvuur blijft stralend branden!

 

 

 

Kom dan! 't Boos getij' begint,

 

En ik ben zoo eenzaam, kind!