Gedachten.
A Zelling.
Gedachten vallen in, in zooverre dat zij zich zelf kristalliseeren uit het klare denkwezen - invallen worden bedacht, in zooverre dat zij door een bliksemsnelle werking der hersenen ontstonden.
Een aphorisme kleeft uiteraard persoonlijkheid aan. Wat een bekentenis zou het bijv. zijn, zoo iemand als apophtegma den raad gaf: ‘Zoo ge u heilig voorneemt, nòòit meer te rooken, doet dan uw sigaren niet terstond weg. Als ge weer trek kreegt, zoudt ge nieuwe moeten koopen, en ge waart dan niet zuinig!’
Alzoo, de persoonlijkheid in het aphorisme zal verheffend staan boven het algemeen gemeene, en steeds grooter zijn dan de grootste gemeene deeler der massa.
Aphorisme is kunst in kern, extract van levensmoraal, een diamanten druppel biografie.
Aan het aphorisme kent men zichzelf altijd terug, want het is het peillood van de bedding des gemoeds.
Een waarneming: onder den meest gewonen arbeid vloeien somtijds de schoonste gedachten in. Dàt is het ware denken: aansluiting met het gedachtegebied. Wat we zelf bedenken, is het stukwerk eener persoonlijke ervaring.
Begin met in reinheid te denken; denk dan in schoonheid en voltooi uw denkwezen in waarheid. Het een volgt uit het ander en niet zonder het ander.