Gedachten.
A. Zelling.
Eèn zon schenkt gansch de wereld licht. Dat wonder kan ook een mensch volbrengen.
Om beurten zijn der wereld halfronden licht en duister. Is het met de menschelijke ziel niet alzoo? Pessimisten en optimisten zullen zich op den duur niet aan deze beweging kunnen onttrekken. Het gansche heelal deelt in dit rhythme.
Ik heb altijd geloofd, dat het volk niet naar muziek uitloopt uit kijklust, maar wegens de instinctieve begeerte, in het maatloos aldagsleven weer eens voor een oogenblik het rhythme terug te vinden. Er ligt dan ook een vreemde aandoening in de cadanseerende deining eener menigte, die op de maat der muziek voortstuwt. Sensitieve menschen worden sterk ontroerd door de groote kracht, die van dit éénvoelend maatbeweeg uitgaat.
Een werking van het onderbewustzijn: ge zult met gevoel een stuk muziek spelen, en toch tegelijkertijd aan iets heel anders denken.
Meen niet, dat ge er met uw richting alleen komt. 't Lijkt er niet naar, dat alle wegen naar Rome leiden. 't Is bijzonder verdraagzaam en geruststellend gezegd, maar als ge voor ‘Rome’ ‘het ware’ zet, blijkt terstond de onwaarheid.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd