De Tijdspiegel. Jaargang 69

[p. 59]

Mei.
(Friesch landschapje.)
Toussaint Bokma.

Het daghet!

Het zonnetje is goud en de hemel is blauw,
Malsch-groen ziet de wei, pas gedrenkt door den dauw,
Gezicht-vèr zich strekkend als groen-zacht tapeet
Door moeder natuur reeds met bloempjes bekleed, -
Daarboven..... een stipje, met fladd'rende vlucht
Het lentelied jub'lend in zonnige lucht:

‘Excelsior!’

Licht-leven!

De horizon ruimt nu de zilverdamp vliedt. -
Vaal-rood rijzen daken; - een dorpje in 't verschiet;
Scherp-torentje spitst uit het saprijk geboomt,
Door bundels van licht als met goud overstroomd;
Stomp-torentje ginds - òòk in blad'renfestoen -
Verjongt weer zijn grijskop in 't nieuw-frissche groen:

Stilleven.

Lente-adem.

Een molentje hier en een boomgroepje dààr. -
In 't groen kirt en fladdert een jong verliefd paar;
Groot-oogje in grauw pakje, in biezen en riet,
Kwaakt lustig - buikje onder - friesch-nachtegaal-lied;
Eentonig geloei van het mooi glanzig vee,
De grasscheutjes scherend van vlak-groene zee:

Nieuw leven!

[p. 60]

 

‘Goê-morgen!’

 

Pas goudglansde zonlicht op emmer en juk

 

Of melkers en melksters zijn reeds op hun kruk; -

 

Al keuv'lend door hen boven d'emmer gebracht

 

Geeft ‘zwart-bont’ en ‘rood-bont’ haar melkrijke dracht; -

 

Ook wolvee brengt cyns, - onder lamm'ren: ‘bè... bè...!

 

Jongvee-capriolen en snat'rend... ‘kwè... kwè!’...

 

Vòl leven!

 

 

 

Vrij leven!

 

Pluim-kopje - bestolen sinds eerst gelegd ei -

 

‘Kievit’ nù: ‘bekje-open! - aan òns thans de Mei!’ -

 

Dons-vleugeltje-fijn, pas de winds'len ontvlucht,

 

Pakt kussend de bloempjes en dwar'lend de lucht;

 

Glas-vleugeltje-teêr, of 't een elfen-kind was,

 

Zoekt ‘Doornroosjes’ bedje in slooten- en plas-

 

Vegetatie.

 

 

 

Mei ‘Patert’!

 

De lentewind streelt en haar bloei-adem kust

 

De kleur op de bloempjes, - in hartjes: de lust;

 

Het levenslied gonst, tjilpt en fluit door de lucht,

 

Gedragen op wiekjes in dart'lende vlucht....

 

De dagvliegjes dansen in hupp'lende rei:

 

Heisa! - rondedans boven water en wei,

 

‘Hei! 't is in de Mei!’