De Tijdspiegel. Jaargang 42

[p. 227]

Levenswoorden.

Al de levensregelen, die anderen ons op den weg meegeven, zijn nutteloos; nooit kan een mensch ervaringen opdoen voor anderen; voorzichtig wordt men alleen door eigen schade, verstandig alleen door eigen leering.

Ebers.

De natuur spreekt altijd haar afkeer duidelijk uit; het gewrocht, dat niet bestaan mag, kon niet worden; het gewrocht, dat verkeerd leeft, gaat vroeg te gronde. Onvruchtbaarheid, kwijnend bestaan, vroegtijdig verval, dat is haar vloek; dat zijn de teekenen van haar strengheid. Zij straft direct. Ziet om u en gij zult ontdekken, wat verboden, wat den ondergang gewijd is. In het stille klooster en in het gewoel der wereld worden duizenden handelingen voor heilig gehouden en geëerd, waarop de vloek der natuur rust. Zij, de natuur, ziet treurend neder zoowel op het nietsdoende leven als op overspannen arbeid, zoowel op willekeur en overvloed als op nood en gebrek. Tot matigheid vermaant zij, maar zij is onder alle omstandigheden even kalm in haar werking.

Göthe.

Er bestaat geen absolute paedagogie; elk kind heeft iets eigenaardigs en wil anders behandeld worden.

Wiese.

God heeft aan elke menschelijke ziel een eigenaardigen stempel gegeven; men kan dien hier en daar iets wijzigen, maar nooit hem wegnemen en een ander in zijn plaats brengen.

Locke.

De mensch is bekrompen genoeg, van een ander zijn evenbeeld te willen maken.

Göthe.

De een heeft deze, een ander weer andere gaven en ieder is toch maar op zijn eigen wijze goed en gelukkig.

Göthe.

Elke kunst, elke opvoeding moet slechts aanvulling van de natuur zijn.

Aristoteles.

Tijd, uitspanningen, omgang, tijdverdrijf voeden een kind meer op, onderwijzen 't meer dan de officieele opvoeders en onderwijzers.

Weitzel.

Wie op een of ander gebied groot geworden is, is dat slechts geworden door volhardende, vaste, op één doel gerichte wilskracht.

Wiese.

[p. 228]

Elk kunnen moet geleerd worden, ook het zedelijk kunnen.

Wiese.

Weinig, maar het weinige goed, dat is het grondbeginsel van elk echt onderwijs.

Thiersch.

Hoofd en hart zijn zedelijke tweelingen; zorg, dat geen van beiden te kort komen.

Benzel-Sternau.

Steeds zijn plicht bewust te zijn, dat is de ware kroon van het karakter. De plicht omvat het geheele bestaan des menschen. Plichtsvervulling vormt het hoogste ideaal des levens.

Smiles.

Alleen de dooden rijden snel; wat leven heeft, ontwikkelt zich dan alleen gezond, wanneer het langzaam groeit en niet in een trekkas wordt gedreven.

Frommel.

De kunst heeft de eigenschap, de menschen stil, kalm en vreedzaam te maken.

Gervinus.

Er behoort veel beschaving toe, om het eenvoudige te begrijpen.

Flanor.

Bewaar altijd in u een opgewekt en nauwlettend gevoel voor het schoone; dan verdrogen nooit de bronnen van vergenoegdheid.

Schiller.

Niet wat de mensch weet, maar wat hij wil, beslist over zijn waarde of onwaarde, zijn macht of onmacht, zijn geluk of zijn ongeluk.

Lindner.

Een beschaving, welke alleen op verstandelijke ontwikkeling berekend is, maakt de menschen in den regel hoogmoedig, ingenomen met zichzelf en overmoedig.

Snethlage.

Het is geen wonder, dat veel geleerdheid, welke niet in staat is een mensch wijs te maken, de uitwerking heeft hem ijdel en aanmatigend te laten worden.

Addison.

Hoe minder men weet, des te minder twijfelt men.

Turgot.

Voor den onwetende is alles mogelijk.

Wieland.

De opgeruimdheid is het goede weer van het hart; zij brengt harmonie in de ziel en is een bestendig lied zonder woorden.

Smiles.

[p. 229]

De menschen zijn niet van gelijken aard; daarom is ook niet gelijk, wat zij geluk noemen.

Schmid.

Blijmoedigheid en neerslachtigheid liggen in ons; in ons liggen paradijs en woestijn. Is het oog helder, dan is 't ook de wereld, en wanneer ons denken, onze overtuiging den grond legt voor onze stemming, dan legt dit ook den grond voor ons welzijn.

Feuchtersleben.

Het ware en zekere geluk des levens ligt niet buiten ons, maar in ons; niet in de geldkist, niet in den adelbrief, niet in den schuimenden beker, maar in het kalme, tot vroolijkheid gestemde hart.

Hebel.

Mijn gansche leven zag ik geen mensch, die eens anders ongeluk niet met waarlijk christelijke gelatenheid heeft gedragen.

Pape.

De hoop is de zedelijke stoommachine, welke de wereld beweegt en doet werken.

Smiles.

De herinnering aan moedig doorleefde lijdensjaren behoort tot de kostbaarste bezittingen des menschen.

Fanny Lewald.

Slechts weinig menschenharten is het ingeplant, den vriend, die rijk gezegend is, zonder afgunst te zien.

Aeschylos.