Brievenbus.
V.
Brief van een Drentschen boer over de Bijbelsche Vrouwen des Ouden Verbonds, Dichterlijk Album, te Haarlem bij A.C. Kruseman.
Mieneer de Riddekteur!
I hebben zeker docht, dat Jaopik uut Drenth rust was. Hè! wadde?... nou Jonk, dasje 'n misse, heur! 't Is nog al te gelieke zondwerk bi oeze volk. Oeze olle baos is betoeren wal wat neutelik, maor dat doet d'older. En mien moêr, kiek, mieneer! Zoo bint ze er niet veul. Dasje 'n tal oldmenske; nog zoo kiebig en nog zoo heurig, das je de pieneweerd. Oeze olle maegd is mit ligtmisse trouwd. 't Geet um goewd, heit zoo'n keuterboer kregen, 'n wedeman, 'n miseraobel goewd slag van 'n vent. Nou, 't was tied ok; ze liep al 'n stukkie inne veertig en praot is niks! maor oeze Trien was 'n best vrommensch. Heit altied zien best daon. Nou is er in zien plaosse 'n aore maegd kommen en 'n neije karnhond. Olle Tee was versleten, kon niks meer. Veeziekte is toch ok vordan opholden. 't Stond er biester lellik bi. Dat kan 'k oe zeggen, dao binter 'n stuk of mennege langs gaon.
Dat kalf mit twee koppen is ok uutknepen. Nou dat was je ok al te gek.
Mitte kiezerij veure Kaemers inne Haog, is 't ok weêr drok! goewd dat heui en bouw zoo wat op 't ende kommen.
Zeg is, mieneer de riddekteur! bin i niet inne Kaemers? Me dunk altwisse zoo een as i, die zoo'n biesteren letters eten hebben, kunnen dao wal wezen. Zak er oe maor opzetten?... Hè! wadde? I mutten wal weten dak ook zoo'n kiezer bin.
Of bin i er niet berekend toe?... Och Jonk! dat let um niks. Die 'n amp krieg, krieg wiesheid oppekoop toe. I mutten maor waogen.
's Anderenlesten was 'k bi 'n klega van me; want ziede, ik bin boekholder Jaken, om over arme zaeken te praoten en dao hadde 'n miseraobel mooi boekien, vol schilders. Dunekaoters an 'n ende! zoo biesteren mooi had ik mien levent nog niet zien. Al tegelieke gold oppe kant Dat boek hiette van Bijbelsche Vrouwen. 'k Docht eerst zoon'n groot neij Testmentien was, om mit nao kerke te gaon. Maor mien klega, 't ventien heit 'n biesteren geld, zei me, 't was een Dichterlijk Album. Nou, jao, zei 'k mieneer! as't mit oe believen is, dat bintje dikke woorden, die 'n dom mensch as ik bin niet begriep. Wat wil je dat zeggen? Vast Grieksch of Jeudsch. Maor, dekseldag! dat was je glad mis, heur!
Wat de mi al zei, weet 'k al niet langer. Maor zoo veul heb ik toch alevel ontholden, dat het Latien, en 'n boek op riem was, deur veerzenmaokers oppedicht. Altegelieke kante kerels.
Nou, Jaopik! zei de, i meugen 't wol is mit hin in huus hebben.
I kunnen denken, dat 'k biester in mien schik was. I hadden mien olde moêr is mutten zien. Een, twee, drie 't kniepbrilgien oppe neuze en dat an 'n kieken, net of zoo 'n kiend was. Ze gunde um geen tied, om koffie te drinken. Ze reerde 't uut. Nou, ik duur 't oew haost niet zeggen, maor betoeren was 't mi won-
Auteursrechtvrij