De Tijdspiegel. Jaargang 6

Glosse.

Dichters te censureren is nooit goed; zij staan daarvoor te hoog. De algemeene neiging, om het schoone in schoone vormen te doen herleven, is de natuurlijke bron van alle dichtkunst, - daarom is de sierlijke kleeder- en schoenmaker evenzoo goed dichter als Bilderdijk of Tollens. Alle zoeken naar schoonere uitdrukkingen of schoonere vormen, - de dichter in woord, beeld, klank; - de kleedermaker in vorm van rok, jas of vest. Dat oogpunt, ontegensprekelijk zeer wijsgeerig, geeft ons, wat de toekomst der dichters betreft, nieuwen moed. De diamant zal zoo ligtelijk niet tot een karafgeslepen worden; wil ieder dichter zijn, men zal des te meer de ware van de valsche of quasi-dichters leeren onderscheiden, zoo als men bij een examen de knappere jongelieden van de botterikken meent te leeren erkennen. Eertijds moge men den dichter met een lauwerkrans hebben gekroond, waaruit een klein volksfeest ontstond, thans zoude hij voor die eer bedanken, wanneer hij slechts zijn honorarium of eenige lofbazuinende recensien voor geld of goede woorden kan verkrijgen. Thans is een dichter een gezellig, vrolijk, aangenaam wezen, dat bij alle voorkomende gelegenheden, vooral als er wat te eten en te drinken is, vlugge versjes kan maken, of zich, tot zelfs op den genootschappelijken katheder weet te verheffen, en daar veel indruk, veel rijmklanken, veel geraas, veel

[p. 72]

effect maakt. Zoo iets is juist zeer geschikt en gelukkig, om de ware dichters, de echte diamanten, in hunne waarde te leeren kennen. Men gevoelt eindelijk, dat een echt Muzenzoon toch nog geheel iets anders kan en wil leveren, dan eindelooze, flaauwe, vooze, rijmende, afgezaagde gedachten - echte koekoekszangen; de echte genie behoeft niet te vreezen dat zij door de schijnvertooning eener nietige rijmkunst zal overvleugeld worden. Zij leeft in haren eigen kring en heeft hare eigene kunst. Laat ze stil geworden, onze goede vrienden; die ons de ledige rijmklanken naar het hoofd werpen; het doet geen leeds, en maakt geene builen, en wanneer zijzelven er zich mede amuseren, dan mogen wij uit loutere menschenliefde, zulk een bilboquet-spel met de taal niet afkeuren. 't Is alweêr goed voor den drukker en letterzetter, later voor misdruk, en later ad pios usus. Wie deze spreekwijze niet vatten kan, vrage maar om licht bij elken rector of conrector, die zelf mede verzen maakt.