De Tijdspiegel. Jaargang 5

Punch en de Franschen in Londen.

De brief van den Hertog van Wellington over het gevaar, hetwelk Groot-Brittannie, volgens het gevoelen van dien ouden krijgsman, loopt, om door eene op stoombooten overgezette armee te worden ingenomen, heeft den Londenschen Charivari, Punch, op den inval gebragt, om den volgenden verdichten brief te plaatsen, waarin hij onderstelt dat de Fransche Maarschalk Bugeaud van de werkelijke inneming dier hoofdstad, aan zijne regering kennis geeft.

‘Hoofdkwartier in het paleis van Buckingham, te Londen (zonder dagteekening).

‘Mijnheer! Ik heb de eer u kennis te geven van het landen der armee, onder mijn bevel te Douvres, en van de onderwerping van Engelands hoofdstad. Ik schrijf u uit het paleis der Guelfen, op hetwelk de drie kleuren zegevierend boven de vaan van onzen natuurlijken vijand wapperen.

‘Onze troepen, te Boulogne, Calais

[p. 221]

en Duinkerken ingescheept, hebben zich halfweg het Kanaal met elkander vereenigd. Daar de wind stilde, zijn de transportschepen door de Comte de Paris, de Chateau d'Eu, de Charter en andere stoombooten gesleept geworden. Met het aanbreken van den dag hebben wij het anker laten vallen, en ten 7 ure zijn onze troepen met paarden en artillerie geland. Zoo lang de ontscheping plaats had, heeft het geschut uit het kasteel van Douvres aanhoudend op ons gevuurd, eindelijk heeft een handvol onzer helden van Algiers, door deze hardnekkigheid des vijands geërgerd, op het horologie af in vijf minuten, de rots beklauterd en de stukken vernageld. Terstond daarna woei de driekleurige vlag op Caesars kasteel. Toen het ingenomen was, kwamen de maire en gemeenteraad van Douvres ons de sleutels der stad brengen en eene eerlijke kapitulatie vragen, welke ik geacht heb hun te moeten verleenen, om eene zeer vriendschappelijke gezindheid achter ons te laten.

‘Ten negen ure is de directie van den spoorweg ons biljetten der eerste klasse voor geheel de armee komen aanbieden, gelijk ook middelen van transport voor onze bagaadje en artillerie. Ons leger is ten elf ure frisch en vol krijgsdrift te Londen aangekomen. Wij hebben ons aan het station in slagorde geschaard, en zijn de brug van Londen overgerukt. Aan den ingang der Koning-Willemsstraat zijn de Lord-major en de Aldermen ons te gemoet gekomen. Zijne edelheid heeft mij verzocht de stad te willen sparen tegen eene brandschatting van 50 millioenen sterling. Daar het geld gereed lag, heb ik er in bewilligd. (De vrouwen en dochters der kooplieden en bankiers zullen aan het overwinnend leger een bal in Mansions-house geven.) Vervolgens heeft de Lord-major ons een panorama laten kijken en inkwartieringsbriefjes voor het leger uitgedeeld, ter keuze der officieren.

‘Toen wij in Lombard-straat aankwamen vernamen wij, dat de garde onder bevel van Graaf Esewhare, Londen langs den weg naar Windsor ontruimd had. De armee hield halt, om eens even een' blik in de Bank van Engeland te werpen; vervolgens, na een hartsterkingje genomen te hebben, is zij voortgerukt naar Cheepside. De driekleurige vlag woei van al de kerktorens. De vrouwen, die aan de vensterramen stonden, hadden alle driekleurige linten op hare hoeden. Van het station tot aan het hoofdkwartier is onze geheele marsch een onafgebroken triumftogt geweest. In Fleet-straat aangekomen, heeft geheel het leger zich weder in slagorde geschaard voor N^o. 85. dat in geheel Europa als het bureau van Punch bekend is. Wenschende nutteloos bloedvergieten te voorkomen, hebben wij Punch tot kapituleren gesommeerd, maar terwijl wij met hem aan het handelen waren, is een detachement der genie door een achterdeurtje in de vesting geraakt.

‘Met groot geschreeuw eischte het leger het hoofd van Punch, maar ik heb gemeend het niet terstond aan de armée te moeten leveren. Onze vijand, de vijand van Frankrijk, ligt op dit oogenblik in den Tower in ketenen. Mijn voornemen is, de galg als ons tijdperk van beschaving onwaardig, af te schaffen en Punch te doen guillotineren. Het leger is weder door het Strand op marsch gegaan en ik heb mijn hoofdkwartier in het paleis van Buckingham gevestigd, op welk gebouw men thans met gouden letters lezen kan: ‘Hier wordt Fransch gesproken.’ Overal zijn de troepen met eerbied door den vijand ontvangen; die thans van de onvergelijkelijke meerderheid onzer wapenen

[p. 222]

volkomen overtuigd is. Ik wilde het 59^ste regement Aethiopische jagers in de Nationale Gallerij kazerneren, maar de paarden wilden er niet binnen, dat gewis een blijk is van den verlichten smaak van het Fransche paard.

‘Het standbeeld van den grooten Charlatan Nelson is tegen den grond gehaald en ik heb het op zijne zuil door het beeld van onzen waren zeeheld Jean Bart doen vervangen. Ik heb ook het beeld van Napoleon, dat sedert zoo vele jaren in den kelder des Hertogs van Wellington schandelijk bedolven lag, op den zegeboog voor Apsleyhouse doen oprigten; dat huis zal voortaan den naam van loge van Austerlitz dragen. Het standbeeld des Hertogs van Wellington ligt reeds in den smeltoven, en zal ons geschut vermeerderen. Twintig duizend Franschen, te Londen woonachtig, allen livereibedienden, teekenmeesters, koks of speellieden, toonen zich overal op straat, in de uniform van nationale gardes. Ik heb noodig geacht, den heer Julien, een' Fransch onderdaan, naar den Tower te zenden, totdat ik daarover nieuwe bevelen van mijn gouvernement ontvangen zal hebben. Ik heb aan Madame Celeste, eene andere Fransche onderdane, geoorloofd, op het woord af in het Adelphitheater te spelen. Binnen weinige dagen zal ik u een inventaris van Londens schatten kunnen toezenden, waar ik voornemens ben tot na den afloop van het opera-saizoen mijn hoofdkwartier te houden.

‘Ontvang enz.

(get.) bugeaud.

‘Aan den Minister van Buitenlandsche Zaken.