Tijd en Mens. Tijdschrift van de Nieuwe Generatie. Jaargang 5

[p. 114]

Uit de rivier van de haat

Uit de rivier van de haat
Zijn twee handen gestapt met ijzeren boeien om
Zij hebben een plaatsje gezocht op de hartrode oever
Naar verluidde om een zwezerikje te verschalken
Doch in werkelijkheid met de ogen van dode vulkanen

Zij weten het beter dan wij
Niet in de riolen schuilt het gevaar
Niet in de koude kleren der stadsreiniging
Elke breister mag gerust steek op steek laten vallen
Zonder dat de spritspoppen illusie
Ook maar een enkele maal met de ogen hoeft knipperen

Van de bergen rollen gletschers van vuur
In de ovens smeulen hartstochten van ijs
Jonge politieagenten dragen helmen van maden
Zij vragen even uw zakdoek te leen om het zweet
Van hun voorhoofd te wissen ge zegt nu vooruit dan maar
En plotseling ziet ge een hand
Waar een ijzeren schakel in rinkelt een vlinder doodknijpen
Een kleine lieftallige vlinder van apenhaar
En met het gezicht van uw eerste meisje

Zo is het gegaan eeuw na eeuw
Het levende vuur aan de heupen onttrokken
Voor een heiligenbeeld een cent zoethout
Voor een ferme schop onder het grasgroene achterwerk

c. buddingh'