De Tijdstroom. Jaargang 4

[p. 433]

De weg   P. Cox

I. Prelude

Wanneer uw weg het dal verlaat
treed niet binnen waar het laatste huis
koel en wenkend als een palmboom staat.

Dit is de dood voor wie daar wijlt
wen voor zijn hart de rust van de valleiën slaat
en weekheid hier zijn droom verijlt.

[p. 434]

II. Afscheid

Hoe angstig werd uw adem in de laatste stond
nu reeds uw hart de kimmen
glanzend vond.

Hier stond uw huis, hier was uw eerst ontwaken
- en der valleiën lauwe bries -
hoe dof werd uw stem in uw verzaken.

Laat uw verlangen u geleiden
onaanroerbaar en medogenloos:
over de heuvelen gaan nachten vreugde u verblijden.

HASSELT.