De Tijdstroom. Jaargang 4

[p. 257]

Melo   Maurits Peeters

Zo ligt de avend aan de nacht verstild
als een geschalmde boot die maren moet.

Nu weer uw blanke palm de blauwe verten slaat
ruikers van licht in het opalen water
en 't rood der late zon die over mijn heuvel brandt
aanhoor mijn bevend lied:

een bleek gelaat

over het siddrend avendlicht
en huivrend in het ruisen van mijn dromen.

Ik heb u deze avend diep bemind
om het sjinese vergezicht:
een rode maan achter blauwe bomen!

22/II/'34.