De Tijdstroom. Jaargang 4

[p. 256]

De Blinde   J. Decroos

Niet meer lijk vroeger spoedt hij nu
de straten langs in stadigen draf;
beducht gaat voet voor voet hij nu,
tast met zijn stok het voetpad af.

Wat heeft zijn onrust hem gebracht?
Verbijstering en zieleleed,
een lichten roes, op 't eind - den Nacht...
Nu weet hij pas wat ‘blindlings’ heet.

Nu zoekt hij, een verloopen kind,
weer naar zijn eigen zelf een baan.
Met heldere oogen was hij blind;
met doode vangt het zien thans aan.

Uit: Dr. Owlglass, Stunde um Stunde. Gedichte, Albert Langen (Georg Müller, München, 1933, 10 Auflage. (vgl. Tijdstroom, Vierde Jaar Nr. 1, blz. 23-25).