De Tijdstroom. Jaargang 4

[p. 12]

Ontwaken   Joannes Reddingius

De dag vangt aan met teeren glans van rood,
'k hoor vogelzingen verheen in de dreven,
een stil verdriet is in mijn ziel gebleven
sinds mijn hand brak bevend het avondbrood.

In 's levens volheid dit gemis zoo groot,
zoo huiver-droef dat heete tranen beven,
o dat klaar zingen en dat goudglans-zweven
in 't eindelooze... God, daar is geen Dood!

't Graf kan alleen wat sterven moest bewaren,
van aarde-mensch het kleed, kleurloos, versleten,
van wat zoo schoon ééns was droef overschot.

'k Wil naar den hoogen, wijden hemel staren
en U herdenken en dichtbij ons weten,
U, kind-der-sferen nu en rein bij God.