De Tijdstroom. Jaargang 2

[p. 405]

Vers   Albe

Drillend-diep
dreef Uw weerhaak een gloed
van snerpende pijnen
in mijn diepste gemoed.

En zoekend de koelte
naar diepere grond
verscheurde mijn vlucht
de gloeiende wond.

Uwer liefde stond staal-strak
gespannen de lijn
naar het hart van Uw dolle
gewonden dolfijn.

Toen brak zijn laatste kracht
in vleselik woên
en haakte als een spartelende vracht
aan Uw godlik harpoen.