De Tijdstroom. Jaargang 2

[p. 400]

Zonde   Huib. Aerts

Twijfel befloerst mijn gedacht.
Was er ooit kwader droom!...
Ik val als een dorre tak
van Kristus' heiligen boom.

Thans vaar ik in eenzaamheid,
verwar den weg met het doel;
mijn huichelend gelaat:
het vlak van een giftigen poel...

Want drift heerscht in mijn hart
als koortsig zwellende tij,
hoe smartelijk sterft nu het kind
voor den zondigen mensch in mij!

Doch sluit ik waanzinnig dit huis
van trots en striemenden hoon,
zacht schreiend klopt aan mijn deur
Gods angstig zoekende Zoon...