De Tijdstroom. Jaargang 2

[p. 244]

Ruusbroec   Joannes Reddingius

Ik heb als kind een schoonen droom ervaren
in eenen hof, een wonder voor mijn oogen,
daar kwam tot mij een oude man getogen
met oogen klaar en edele gebaren.

Zijn stem was fluister-teer, 'k moest naar hem staren
en luisteren, door zijn verhaal bewogen,
in de oogen was geen schaduw van een logen,
van Ruusbroec sprak hij, van den Wonderbare.

En toen hij had gesproken zag hij me aan
en zeide zacht: Gij vindt hem ééns in 't woud,
als gij zijt ouder en met leed belaân...

Toen ging hij zachtjes verder, zooals een
beschenen door het oosterhemelgoud,
verwonderd bleef ik in den hof alleen.