De Tijdstroom. Jaargang 2

[p. 241]

[De Tijdstroom 1932 nr. 6]

In Memoriam   Marnix Van Gavere

Gij weet O God hoe zij gestorven is,
Hoe schoon haar aangezicht
Bleef bloeien
Alsof het lieflijk slapen was bij mane-licht...

En Gij weet hoe roerloos onzen mond;
Want géén vond 't woord, zoo naakt,
Dat dieper dan de stilte,
De bodem van de zielen raakt...

O Gij weet, O God, Gij weet ons harten,
Hoe zij lossprongen uit dan tijd,
En niet meer wisten wat het liefste was:
Het verder leven of Uw eeuwigheid...