De Tijdstroom. Jaargang 2

[p. 76]

Stilte in het bosch⁽¹⁾   J. Decroos

Nu wiekt geen avondwind meer door het ruim,
't gesjirp der krekels zwijgt in 't mos,
het laatst gepiep van vogelstem valt stom.
Hoe aêmloos stil rondom,
er roert geen blad, er zijgt geen pluim...
De ziel van 't eeuwenoud geboomt'
raakt uit het harde hulsel los
waarin zij zat gevangen
en drijft nu vrij en blijft hier hangen
in de open ruimten van het bosch
waardoor ze etherisch droomt...

(1) Uit den bundel ‘Van Lente en Minne, van Herfst en Dood’ die eerlang verschijnt.