De Tijdstroom. Jaargang 1

[p. 364]

Het Geheim   A. Demedts

Iets is in mij, dat is van mij alleen,
en anders is, dan bij al de anderen.
Dit is mijn trots en 't diepste van mijn leed meteen,
nog mag het oovrige al veranderen,
en 't leven anders zijn en vele jaren
erover gaan:
geen ogen zullen ooit die diepste kolk ontwaren,
geen liefde zal haar gloed door de ijskorst slaan,
dat wat mij maakt, wat dat ik ben,
dit vreemd geheim, dat ik niet ken
en God slechts weet in zijn alwetendheid,
het was altijd in mij, het blijft in mij altijd.

Ik heb zo vaak getracht mijn leven in een ander leven,
door grenzeloze liefde te doen ondergaan,
maar wat we ook doen en geven,
dit raakt ons eigen wezenheid niet aan:
wij blijven elk een andre en elk alleen,
spijts mijne wanhoop eens en mijn geween,
komt nu de dag dat ik erken
de zekerheid die mij verslaat,
en boven alles fier doet zijn om wat ik ben:
mijn enige en mijn laatste toeverlaat.

Want oninneembaar blijft het diepste van mijn wezen,
en eenzaam levenslang de eeuwigheid in mij;
maar wie ééns was moet nimmer 't sterven vrezen
wat was in hem, gaat in der eeuwen niet voorbij.