De Tijdstroom. Jaargang 1

[p. 262]

Terugkeer   Roger Lammens

Nog hoor ik niet uw stap weergalmen in de nacht
de sterren hangen hoog in ongestoorde stilte
maar eens verneem ik weer uw lach zo lang verwacht:
welkomsmuziek in eenzaamheid en grijze kilte.

Nu wordt mijn hart door droefenis nog zo omprangd
'k zie donkre horizon vernauwend mij omsluiten
maar eens toch Heer - ik heb zo zeer naar U verlangd -
rukt gij de wanden weg en 'k treed weer vrij naar buiten.

En uit de nacht kom ik dan in de lichte dag
en in de blijheid van het liefde-volle leven
waar 'k d' ewigheid van mijne ziel in dragen mag
wijl 'k door uw Ewigheid bestendig word omgeven.