De Tijdstroom. Jaargang 1

[p. 234]

Terugkomst   Huib. Aerts

Thans keer ik weer,
lijk wie ontwaakt uit een benarden droom.
Mijn lach: een pijnlijk openbaren,
mijn oog begeeft en breekt
voor de angst van uw gelaat.
- Des grijpt gij sidderend mijn hand,
en huivert om het raadsel van mijn lach,
en zoent de pijn
van mijnen mond...
Mijn vreugd, de laatste vlam
die oplaait uit de asch,
tot ruischt kristallen bron
van tranen,
die uw beeld befloersen.

Ik ben zeer arm en naakt
maar laat mij diep verzinken
in uw blik,
opdat wij beiden één, vergeestelijkt zijn
één oogenblik.

[p. 235]

Uit. C. Verschaeve's Michael Angelo's Profeten.
‘Uitgave EXCELSIOR, Brugge’.