De Tijdstroom. Jaargang 1

[p. 172]

Klaaglied   Marnix Van Gavere

Telegram uit Moskou: Een wit-gardiest werd opgebracht en terechtgesteld.

In een wonderklaren nacht
Hebben zij hem dicht bij een muur gebracht.
Zeven kogels van de zeven
Sneden brekend door zijn leven.

Donker gingen de soldaten heen,
Maar één bleef, één alleen.
Somber sloeg zijn hart
Na 't fluiten van zijn kogel scherp en hard,

Want met zijn schot dat viel
Joeg hij den dood in zijn broeders ziel,
En bliksemde op voor hem
't Gelaat van een moeder die stikte in haar stem.

Vaarwel O Broeder wit-gardiest,
Vaarwel, gij zijt het niet die 't meest verliest,
Uw droom is uit, uw taak is af
Maar mij vind iedren dag nu klein en laf.