De Tijdstroom. Jaargang 1

[p. 73]

Bede

Ik ben vermoeid te zijn dat wat ik ben.
Ach waar is toch de zee die mij bedwelmen kan?
'k Verlang zozeer naar koelte en schaduw
en naar wat stille rust voor elke pijn...
Ik bid u Heer
leen mij een drop geluk.
Er is zoveel in mij dat leven wil
dat breken wil
en dat niet anders breekt dan mij.

Jivan MUKTAS.