Muziek
Liederavonden
Een hand op het hart, in het andere een geplooid papier ministerformaat, een been achteruit, het hoofd naar over gebogen, luistert de kunstzanger naar het retournelleken - pardon: voorspel - waarin het publiek de noodige stemming moet vinden. Een akkoord klinkt. Waarschijnlijk is het een signaal want de borst spant als een veer, het hoofd recht, naar den hemel, de oogen glinsteren van martialen moed, de mond gaat open - niet te ver om de harmonie van het geheel niet te breken. Plechtig klinkt het lied, het kunstlied. Een woud, bij valavond, de vogeltjes bidden - van sjiep! sjiep! sjiep! Een meisje wacht met kloppend hart - van klop! klop! klop! De begeleiding - pardon: de kunstdramatische verklanking geeft op uitstekende wijze de polsslag van het meisje weer! Stappen naderen in de verte. De kunstzanger laat hier voelen dat de maat 2/4 goed past met de naderende stappen. Deze werken heel kittelachtig op den polsslag van het meisje, het bidden van de vogels, ja zelfs kunstzanger en pianist - pardon: klaviervirtuoos, alles gaat in een onweerstaanbare crescendo: van klop! klop! klop! van sjiep! sjiep! sjiep! van stap! stap! stap!
Orgelpunt!
Het tweede koeplet gaat p.p.p. want een maneschijn - kopstemmetje en gammetje in den zolder van het klavier - brengt iedereen naar bed: van do! do! do!...
Gelukkig voor de kunst - verheerlijkt het derde koepletje den nacht waarop zoo'n drama gebeurd is. Hier heeft de kunstzanger toch eens de toelating om met een daverende FFF die zaal te vullen:
van kus! klop! sjiep!
en van klop! sjiep! kus!
De klaviervirtuoos sluit met een breede tremolo. De kunstzanger buigt met nederigen zwaai. Het publiek juicht met handen en voeten.
Van een cabaretliedje een drama maken is geen klein spel. Er zijn zelfs durvers die voor ieder liedje in gepaste verkleeding opkomen. Hun persoontje wordt Personage. Zij spelen opera! Deze artisten zou men wel mogen noemen operakunstzangers. Een taalkenner zou zich aan het werk moeten zetten om de in dat mooie woord ‘operakunstzanger’ nog virtuoos in te schakelen.
Waar is het dat onze kunstzanger niet van titels houdt. Roem is hem even onverschillig. Hoe minachtend kijkt hij ook met neer op al die kleine sterren die door de wereld zweven, Artisten die nog niet eens den naam van ‘kunstzanger’ durven dragen. Zanger is nog te sterk. Zij stellen zich tevreden met ‘Diseur’. Diseur! denkt eens na: een mensch die zegt zooals zijn hart het voelt en niet zooals zijn keel het kan!
Diseur - komt op in stadskostum. - Diseur zingt kabaretliedjes die kabaretliedjes blijven. Diseur - zingt dom weg met een steunende begeleiding waarvoor geen klaviervirtuoos noodig is.
Onrechtvaardig is het sukses van zoo'n menschen! Gelukkig worden er in ons land liederavonden genoeg gehouden om den opofferingsgeest van den kunstzanger ten prijze te stellen.
Ons publiek zal hem alle onrechtvaardigheid doen vergeten door het aanhouden van een welverdiend applaus of door het meezingen van de refreintjes hetgeen den kunstzanger toelaat zijn krachten te besparen.
WILLEM PELEMANS.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd